O n o d y s e j a

Po godzinie ósmej mijamy główną bramkę klubu 1500m2. Trwa didżejski set, jest głośno, ale to jeszcze nie Gus Gus. Kręcimy się po wnętrzu. W sali po lewej stronie słychać inną muzykę od tej z koncertu. Chcemy tu zostać na chwilę, żeby wymienić się pierwszymi uwagami, ale co jakiś czas musimy sprawdzać co się dzieje w głównym pomieszczeniu. Pierwsze spostrzeżenie: akustyka jest bardziej klarowna niż podczas poprzednich imprez w tym miejscu, poza tym od samego początku jest dość tłoczno. Wychodzimy na dziedziniec - tutaj dochodzi nas muzyka ze środka. Robimy jeszcze kilka rund po klubie. Koncert zaczyna się przed czasem. Gdybyśmy tego nie sprawdzili na pewno stracilibyśmy pierwszy utwór. Mniejsza o większość, najważniejsze, że zdążyliśmy.  Jak bardzo dopisała publiczność tego wieczoru widzimy dopiero teraz, bowiem część słuchaczy, aby coś widzieć obserwuje show ze schodów. My jednak postanawiamy usytuować się bliżej sceny. Do końca hali prowadzą nas nadmuchane przez zielonkawo-niebi

1.  słuchać muzyki tak jak nigdy moja siostra skarży się na matkę. matka na siostrę. ja już nie skarżę się na nic. mam kilka giga materiału obciążającego obie strony. ciekawe, ile danych obciąża mnie? nie, nie jestem tego ciekaw. wiedząc o tym musiałbym to pozmieniać, a przygotowanie do tego zajęło by mi zbyt wiele czasu. nie mam czasu na zmiany,  bo nowi pisarze czekają, by ich przeczytać, a nowa muzyka che, żeby ją przesłuchać. słuchać muzyki tak jak nigdy nie słuchało się mamy. 2. włóż to między bajki w sobotę jestem jeszcze we wczoraj. wczoraj posunąłem się jeszcze dalej, żeby być jeszcze wcześniej. zabawa  polega na na tym, żeby chodzić do tyłu i żeby nie dotknąć ziemi. nikt nie chce  poczuć się dotknięty, bo zły dotyk boli całe pół godziny, a złe pisanie całe życie i zostają już tylko bajki. mama nigdy mi nie mówiła bajek i tego, że dużo rzeczy wkłada się między nie - choć wiem, że tak myślała. szkoda, że nie wiedziała co wkładam i skąd wyjmuję. w ten spo